στιλβηδών

English (LSJ)

όνος, ἡ,

   A brilliance, brightness, polish, σ. δέχεται Thphr.HP5.4.2.    2 flashing, [ὀφθαλμῶν] Phld.Ir. p.5 W.(pl.); of stars, twinkling, Simp.in Cael. 453.21; τῶν ὁρώντων ὀφθαλμῶν σ., as expl. of St. Elmo's Fire, Placit.2.18.2.

German (Pape)

[Seite 943] όνος, ἡ, = στίλβη; Suid., Schol. Soph. El. 104.

Greek (Liddell-Scott)

στιλβηδών: -όνος, ἡ, λαμπρότης, στιλπνότης, «γυαλάδα», «λοῦστρον», στ. λαβεῖν Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5. 4, 2· ὀφθαλμῶν Πλούτ. 2. 889D.

French (Bailly abrégé)

όνος (ἡ) :
lueur, éclat.
Étymologie: στίλβω.