ἀκέστρια
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
English (LSJ)
ἡ,
A sempstress, Antip. Tars.Stoic. 3.254, Luc.Rh.Pr.24; ἀ., ἡ, title of play by Antiphanes: in pl., title of mime by Sophron.
German (Pape)
[Seite 71] ἡ, Näherin, Flickerin, Luc. Rhet. pr. 24: Plut. Aemil. 8.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκέστρια: ἡ, = τῷ ἑπομ. καὶ ῥάπτρια, Λουκ. Ρητ.διδ. 24., «ἀκέστρια, ἠπήτρια», Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
couturière, ravaudeuse.
Étymologie: ἀκέστρα.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
costurera, zurcidora, SEG 18.36B.3 (Atenas IV a.C.) Antip.Stoic.3.254, Plu.Aem.8.11, Galb.9, Luc.Rh.Pr.24, Gloss.2.222
•Ἀκέστριαι Costureras tít. de uno de los Mimos de mujeres de Sofrón, Sud.s.u. κάπηλος, sg. tít. de una comedia de Antífanes, Ath.402d. • DMic.: a-ke-ti-ra2 (?).
• Etimología: Cf. 1 ἀκεστής.
-ας, ἡ
mujer conocedora de remedios para curar, quizá médica, curandera o comadrona, Et.Gen.α 325, Eust.768.55, EM α 641, Et.Sym.α 391.
• Etimología: Cf. 2 ἀκεστής.
Greek Monolingual
ἀκέστρια, η (Α)
1. η γιάτρισσα ή η μαμμή
2. η ράφτρα (Λουκ. Ρητ. διδ. 24).
[ΕΤΥΜΟΛ. Θηλυκό της λ. ἀκεστήρ].
