ἀμφίδετος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ον,
A bound or set all round, AP6.103 (Phil.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίδετος: -ον, (δέω) περιδεδεμένος ἢ τεθειμένος ὁλόγυρα, Ἀνθ. Π. 6. 103.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
lié des deux côtés ou tout autour.
Étymologie: ἀμφιδέω.
Spanish (DGE)
-ον
que lleva una cuerda atada a ambos extremos γυρὰς ἀμφιδέτους ἀρίδας AP 6.103 (Phil.).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀμφίδετος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που είναι στερεωμένος με αμφιδετήση
αρχ.
αυτός που είναι τοποθετημένος ή δεμένος γύρω από κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφιδέω.
ΠΑΡ. νεοελλ. ἀμφιδετώ].
