ἀμφίπλεκτος
From LSJ
Theocritus, Idylls, 30.3
English (LSJ)
ον,
A intertwined, S.Tr.520 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίπλεκτος: -ον, περιπεπλεγμένος, Σοφ. Τρ. 520· πρβλ. κλῖμαξ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
(lutte) où les adversaires s’enlacent entre eux.
Étymologie: ἀμφί, πλέκω.
Spanish (DGE)
-ον
que se entrelaza κλίμακες de llaves de lucha, S.Tr.520, cf. Hsch.
Greek Monolingual
ἀμφίπλεκτος, -ον (Α) ἀμφιπλέκω
ο πλεγμένος ολόγυρα.
