πολύβοτος

English (LSJ)

ον, (βόσκω)

   A much-nourishing, αἰὼν βροτῶν A.Th.774 (lyr.).    II having much pasture, Κελαιναί Tim.Pers.153; γῆ D.H.1.37.

German (Pape)

[Seite 660] viel weidend, ernährend, Simmi. ov.; weidereich, Ἰταλία, D. Hal. 1, 37; in poet. Form πουλύβοτος αἰών Aesch. Spt. 730.

Greek (Liddell-Scott)

πολύβοτος: ον (βόσκω) ὁ πολλοὺς τρέφων, αἰὼν βροτῶν Αἰσχύλ. Θήβ. 774. ΙΙ. ὁ ἔχων πολλὴν βοσκήν, πολλὰς νομάς, γῆ Διον. Ἁλ. 1. 37.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
abondant en pâturages.
Étymologie: πολύς, βόσκω.

Greek Monolingual

-ον, Α
1. πολύτροφος
2. αυτός που έχει πολλούς τόπους κατάλληλους για βοσκή («γῆν πολύκαρπον καὶ πολύβοτον», Δίον.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -βοτος (< βόσκω), πρβλ. εύ-βοτος].

Greek Monotonic

πολύβοτος: -ον (βόσκω), αυτός που τρέφει πολλούς, σε Αισχύλ.