φλεγματώδης

English (LSJ)

ες,

   A full of phlegm, κεφαλαί Hp.Aër.3.    2 of food, nourishing, Id.Loc.Hom.41.    b inflammatory, Pl.R.406a.    3 of persons, phlegmatic, Hp.Epid.3.14, Arist.Pr.860b9.    II like phlegm, κάθαρσις Id.HA574b5, 578b19; τὸ αἷμα . . ῥέει -έστερον Hp. Nat.Hom.6.    2 apt to produce phlegm, ὕδατα Id.Aër7 (Sup.).

German (Pape)

[Seite 1291] ες, zsgz. statt φλεγματοειδής, Plat. Rep. III, 406 a.

Greek (Liddell-Scott)

φλεγματώδης: -ες, συνῃρ. ἀντὶ φλεγματοειδής, φλογώδης, Ἱππ. π. Ἀέρ. 281, κ. ἀλλ. ἐπὶ τροφῆς, ἀντίθετον τῷ ἰσχναινόμενος, ὁ αὐτ. 421. 9, Πλάτ. Πολ. 406Α. 2) ἐπὶ προσώπων, φλεγματικός, φλεγματικῆς διαθέσεως, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ γ΄ 1080, Ἀριστ. Προβλ. 1. 11. ΙΙ. ὅμοιος φλέγματι, κάθαρσις ὁ αὐτ. περὶ τὰ Ζῷα Ἱστορ. 6. 20, 5., 29. 3· ἀπομύσσεσθαι φλεγματωδέστατον Ἱππ. 227. 19. 2) ὁ δυνάμενος ἢ ἐπιτήδειος νὰ παράγῃ φλέγμα, ὕδατα ὁ αὐτ. π. Ἀέρ. 283.

French (Bailly abrégé)

ης, ες :
qui produit de l’inflammation, inflammatoire.
Étymologie: φλέγμα, -ωδης.

Greek Monolingual

-ες / φλεγματώδης, -ῶδες, ΝΜΑ φλέγμα, -ατος]
1. (για προσ.) φλεγματικός
2. όμοιος με φλέγμα
αρχ.
1. φλογώδης, φλογισμένος, ερεθισμένος
2. αυτός που παχαίνει, που φουσκώνει
3. αυτός που έχει την ιδιότητα να παράγει φλέγματα.

Greek Monotonic

φλεγμᾰτώδης: -ες (εἶδος), φλεγματικός, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

φλεγμᾰτώδης: 1) причиняющий воспаление Plat.;
2) страдающий воспалением, катаральный Arst.;
3) похожий на флегму, слизистый (κάθαρσις Arst.).