ταλαρίσκος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁ, = foreg., Arist.Pr.924b11, Theoc. 15.113, AP6.174 (Antip.<Sid.>).
German (Pape)
[Seite 1065] ὁ, dim. von τάλαρος, quasillus, Antp. Sil. 22 (VI, 174).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰλᾰρίσκος: ὁ, ὑποκορ. τοῦ ἑπομ., καλαθίσκος, quasillus, Ἀριστ. Πρβλ. 20. 14, Θεόκρ. 15. 113, Ἀνθ. Π. 6. 174.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
dim. de τάλαρος.
Greek Monolingual
ὁ, Α
υποκορ. του τάλαρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τάλαρος + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. οβελ-ίσκος)].
Greek Monotonic
τᾰλᾰρίσκος: ὁ, υποκορ. του επομ., καλαθάκι, σε Θεόκρ., Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
τᾰλᾰρίσκος: ὁ [demin. к τάλαρος корзинка, плетенка Arst., Theocr., Anth.
