βίβλινος
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
English (LSJ)
η, ον,
A made of βίβλος (βύβλος), BGU544.4 (ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 444] οἶνος, Hes. O. 589; πῶμα Eur. Ion. 1195; Theocr. 14, 15; nach Ath. I, 31 a von den Biblinischen Bergen in Thracien; nach Göttling zu Hes. starker Wein aus getrockneten Weinbeeren (βίβλος).
Greek (Liddell-Scott)
βίβλινος: οἶνος, ὁ, κληθεὶς οὕτως, ὡς λέγεται, ἔκ τινος μέρους τῆς Θρᾷκης, Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 587, Θεοκρ. 14. 15, Ἀθήν. 1. 34· γράφεται Βύβλινος ἐν Εὐρ. Ἴωνι 1195· καὶ ἴσως ἁ βυβλία καὶ ἁ βυβλίνα μασχάλα ἐν τῇ Κρητ. Ἐπιγρ. (Συλλ. Ἐπιγρ. 5774. 58, 92) σημαίνουσι τὸν ἀμπελῶνα.
Greek Monolingual
βίβλινος και βύβλινος (Α)
1. (για γραφική ύλη) ο κατασκευασμένος από πάπυρο
2. φρ. «βίβλινος οἶνος» — ονομασία κρασιού από θρακικά αμπέλια, από τη Νάξο ή τη Βύβλο της Φοινίκης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βίβλος, βύβλος. Η λ. βίβλινος στη φρ. «βίβλινος οίνος» αβέβαιης προελεύσεως, για την ερμηνεία της οποίας ήδη από την αρχαία εποχή έχουν διατυπωθεί αρκετές απόψεις: βίβλινος αντί του βύβλινος («κρασί της φοινικικής πόλης Βύβλου») < Βύβλος. Κατ' άλλους, βίβλινος < βιβλίνη άμπελος (είδος θρακικής αμπέλου) ή < Βιβλία (αρχαία χώρα της Θράκης) ή τέλος < Βι(μ)βλίνη, ονομασία ποταμού της Νάξου].
