δολιχεύω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A = δολιχοδρομέω, AP11.82 (Nicarch.): generally, δρόμον δ. go through a long course, Ph.1.331; δ. τὴν φύσιν prolong its existence, ib.9; δ. πολλοὺς πλοῦς Ael.Fr.71.
German (Pape)
[Seite 654] = δολιχοδρομέω; Nicarch. 13 (XI, 82); δρόμον Philo; dah. überte., πολλοὺς πλοῦς, viele lange Seefahrten hin u. her machen, Ael. bei Suid.
Greek (Liddell-Scott)
δολῐχεύω: δολιχοδρομέω, Ἀνθ. Π. 11. 82· καθόλου, δρόμον δ., διανύω δρόμον μακρόν, Φίλων 1. 331· δ. τὴν φύσιν, αὐτόθι 9.
Spanish (DGE)
(δολῐχεύω) 1 correr el δόλιχος o carrera de larga distancia ἐν Ἀρκαδίᾳ δολιχεύων AP 11.82 (Nicarch.)
•fig. c. ac. int. recorrer (θεὸς) δολιχεύει τὸν τῆς φύσεως δρόμον Ph.1.331, cf. 1.9, δολιχεύσας πολλοὺς ... πλοῦς habiendo realizado largas y numerosas navegaciones Ael.Fr.74a, βίοτον πτηνὸν δολίχευσα φόβοισι φιλάνδροις recorrí la fugaz carrera de la vida en el respeto a mi marido, SEG 35.1427.5 (Side III d.C.).
2 extenderse, ser largo de las tibias de los perros de caza ἐχέτω ... τὰ κῶλα ὀρθὰ τετανὰ δολιχεύοντα Eutecnius C.Par.16.2.
Greek Monolingual
δολιχεύω (AM) δόλιχος
1. δολιχοδρομώ
2. διανύω μεγάλο διάστημα, πηγαίνω μακριά.
Greek Monotonic
δολῐχεύω: μέλ. -σω, = δολιχοδρομέω, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
δολιχεύω: Anth. = δολιχοδρομέω.
