ἠπητής
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A repairer, mender, Batr.184, POxy.2149.21 (ii/iii A.D.), v.l. in X.Cyr.1.6.16; condemned by Phryn.73; προστάτης τῶν ἠ. Sammelb.3939, cf. 3962: —fem. ἠπ-ήτρια, ἡ, needlewoman, UPZ91.16 (ii B.C.), POxy.1679.5 (iii A.D.), Hsch. (πίτ- cod.) (Dor. ἀπήτρια Id.):
German (Pape)
[Seite 1174] ὁ, der Flicker, Schneider, Batrach. 183, von den Atticisten als späteres Wort für ἀκεστής bezeichnet; vgl. Lob. zu Phryn. 91; doch haben es gute mss. in Xen. Cyr. 1, 6, 16.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
tailleur (propr. qui raccommode).
Étymologie: ἠπάω.
Greek Monolingual
ἠπητής, ό, θηλ. ἠπήτρια (Α) ηπάομαι
επιδιορθωτής, επισκευαστής.
Greek Monotonic
ἠπητής: -οῦ, ὁ, επιδιορθωτής, επισκευαστής, σε Βατραχομ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἠπητής: οῦ ὁ портной-починщик Batr., Xen.
