ἐκπνευματόω
μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις → weels that secure a lazy angling for men whether asleep or awake
English (LSJ)
A turn into vapour, Arist.Pr.866a3, Thphr. ap. Plu.2.292d ; fan into wind, prob. in Epicur.Ep.2p.48U.:—Pass., to be so turned, Arist.Pr.897b1, al. II deflate, metaph., οἴημα, τῦφον, Plu.2.39d. III in Pass., to be inflated, Thphr.CP4.9.3: metaph., ὑπὸ κτήσεως Phld.Vit.p.27J.
German (Pape)
[Seite 774] 1) in Luft od. Wind verwandeln, Theophr. bei Plut. qu. gr. 7. – 2) auslüften, übtr. austreiben, τῦφον Plut. de audit. 4. – 3) durch Wind in Bewegung setzen, aufblähen, Arist. probl. 5, 17.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπνευματόω: μεταβάλλω εἰς πνεῦμα, ἀτμὸν ἢ ἀέριον, Ἀριστ. Προβλ. 1. 53, Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 292D. - Παθ., μεταβάλλομαι εἰς ἀτμόν, Ἀριστ. Προβλ. 10. 54., 26. 33., 33. 15, κ. ἀλλ. ΙΙ. κάμνω ἢ ἀφίνω νὰ ἐξέλθῃ ὁ ἀήρ, ὡς π.χ. ἐκ κύστεως ἢ ἀσκοῦ, Πλούτ. 2. 39D. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθ., φουσκώνομαι διὰ τοῦ φυσήματος, Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 4. 9, 3.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 changer en vapeur, faire évaporer;
2 chasser l’air (d’une vessie, etc.).
Étymologie: ἐκ, πνεῦμα.
Spanish (DGE)
I tr.
1 evaporar τὸ δὲ θερμὸν ἐκπνευματοῖ (τὸ ὑγρὸν) el calor evapora (la humedad) Arist.Pr.866a3, en v. pas. Arist.Pr.897b1, 902a3, Spir.482b31, Thphr.CP 2.9.10, Thphr. en Plu.2.292d.
2 transformar en viento ἐδάφη ... ἐκπνευματοῦντα τὸν πεπιλημένον ἀέρα masas de tierra que (al caer) convierten en viento el aire comprimido en cavernas subterráneas, Epicur.Ep.[3] 105.
3 hacer salir, expulsar malos humos o aires, en sent. fig. δεῖ τῶν νέων ... ἐκπνευματοῦν τὸ οἴημα καὶ τὸν τῦφον hay que expulsar el engreimiento y la vanidad de los jóvenes Plu.2.39d.
II intr. en v. med.
1 llenarse de gases o de espuma, hincharse, inflarse συμβαίνει τὰς κοιλίας ἐκπνευματοῦσθαι Thphr.CP 4.9.3, cf. HP 7.4.11.
2 fig. ensoberbecerse τοῦ δ' ὑπερηφάνου τὸ ... ἐκπνευματούμενον ὑπὸ κτήσεως ὑπερορᾶν ἑτέρους y es propio del soberbio menospreciar a otros ensoberbecido por su riqueza Aristo Phil.13.6.
Russian (Dvoretsky)
ἐκπνευμᾰτόω: 1) превращать в воздух или ветер, испарять (τὸ θερμὸν ἐκπνευματοῖ Arst.); pass. испаряться, улетучиваться (ἡ ὕλη οὐκ ἐξυδατουμένη, οὔτ᾽ ἐκπνευματουμένη Plut.);
2) (о воздухе) выпускать (τὸν ἀέρα τῶν ἀσκῶν Plut.);
3) досл. выветривать, перен. изгонять, удалять (τὸ οἴημα καὶ τὸν τῦφον τῶν νέων Plut.).
