allicio
Χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλοι δὲ δακτύλους → Digitum lavat digitus et manum manus → Die Finger waschen Finger, die Hand die andre Hand
Latin > English (Lewis & Short)
al-lĭcĭo: (adl-), lexi, lectum, 3 (acc. to Charis. 217, and Diom. 364 P., also adliceo, ēre,
I perf. allicui, Piso ap. Prisc. 877 P., and Hyg. Astr. 2, 7), v. a. lacio.
I Lit., to draw to one's self, to attract (in Cic. freq., elsewhere rare; never in Ter., Hor., or Juv.): Si magnetem lapidem dicam, qui ferrum ad se adliciat et attrahat, Cic. Div. 1, 39, 86.—
II Trop.: rex sum, si ego illum hodie hominem ad me adlexero, * Plaut. Poen. 3, 3, 58: adlicit aurīs, * Lucr. 6, 183 (Lachm. here reads adficit): adlicere ad misericordiam, Cic. Imp. Pomp. 9, 24: nostris officiis benevolentiam, id. Verr. 2, 5, 71, § 182; so id. Mur. 35, 74; id. Planc. 4, 11: adlicere hominum mentes dicendo, id. Orat. 1, 8, 30: quae adliciant animum, * Vulg. Deut. 17, 17; Cic. Off. 2, 14, 48; id. Tusc. 1, 3, 6; id. Div. 1, 39, 86; id. Lael. 8, 28; id. Fam. 1, 9; 2, 15 al.: adliciunt somnos tempus motusque merumque, Ov. F. 6, 681: comibus est oculis adliciendus amor, id. A. A. 3, 510: gelidas nocturno frigore pestes, Luc. 9, 844: Gallias, Tac. H. 1, 61; 2, 5.
Latin > German (Georges)
al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u. *lacio; nach den Gramm. auch alliceo, dah. Perf. allicuī, s.a.E.), anlocken, ködern, anziehen, an sich ziehen, gewinnen, a) physisch: calido vapore gelidas nocturno frigore pestes (Ungeziefer = Schlangen) Lucan. 9, 844: v. lebl. Subjj., all. somnos, Ov. fast. 6, 681. Plin. 9, 42: qui (lapis) ferrum ad se adliciat et attrahat (v. Magnet), Cic. de div. 1, 86. – b) gemütlich (Ggstz. alienare), nobilem adulescentem, Cic.: Hortensium et eius modi viros, Cic.: Gallias, Tac.: reges atque provincias, Suet.: feminarum animos, Tac.: alienas populi voluntates, Cic.: delectatione aliquā lectorem, Cic.: cuius unius praemio multorum animos, Calp. Piso fr.: benevolentiam cibo, Cic.: dicendo mentes, Cic.: hominem ad se, Plaut.: oratione benignā multitudinis animos ad benevolentiam, Cic.: quonam modo hominum studia ad nostras utilitates all. atque excitare possimus, Cic.: v. lebl. Subjj., nihil esse quod ad se rem ullam tam alliciat et tam attrahat, quam ad amicitiam similitudo, Cic.: nihil (est), quod magis alliciat ad diligendum (sc. quam virtus), Cic.: cum in hunc sensum et alliciar beneficiis et compellar iniuriis, Cic. – / Perf. allicui, wov. allicuit, Piso Frugi 1. fr. 17 (bei Prisc. 10, 3): Infin. Perf. allicuisse, Hygin. astr. 2, 7. p. 371 M.
