Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

gibber

From LSJ
Revision as of 17:15, 18 May 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(|thumb)\n(\|link=)" to "$1$2")

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

English > Greek (Woodhouse)

woodhouse 358.jpg

v. intrans.

Use P. and V. ψοφεῖν.

Latin > English (Lewis & Short)

gibber: ĕra, ĕrum, adj. like gibbus; kindr. to Sanscr. kubya, hunch-backed; Gr. κυφός, κύπτω,
I crook-backed, hunch-backed, hump-backed.
I Lit.: (boves) ne gibberi, sed spina leviter remissa, Varr. R. R. 2, 5, 7: gallinae, id. ib. 3, 9, 18; cf.: genus gallinarum, Plin. 10, 26, 38, § 74: Clesippus fullo, gibber praeterea et alio foedus aspectu, id. 34, 3, 6; cf. Suet. Galb. 3: tuber, Maecen. poët. ap. Sen. Ep. 101, 11.—*
II Transf., protuberant: gibberum pro exstanti et eminenti, Varr. ap. Non. 452, 5: cum capite gibbero, id. ib. 6, 24.
gibber: ĕris, m. 1. gibber,
I a hunch or hump on the back (post-Aug.), Plin. 8, 45, 70, § 179: quod erat aucto gibbere, App. Flor. p. 350; cf. also 1. gibbus, II.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) gibbĕr,¹⁵ ĕra, ĕrum (gibbus), bossu : Varro R. 2, 5, 7 ; 3, 9, 18 ; Plin. 10, 74 ; Suet. Galba 3.
(2) gibbĕr, ĕris, m., bosse, gibbosité : Plin. 8, 179.

Latin > German (Georges)

(1) gibber1, a, um (s. 1. gibbus, a, um), buckelig, höckerig, bos, Varro: gallina, Varro u. Plin.: tuber gibberum, Maecenas in Sen. ep.: Murena gibber erat, Suet.: brevi corpore atque etiam gibber, Suet.: übtr., caput, wie ein Buckel hervorragend, Varro sat. Men. 156.
(2) gibber2, eris, m. (gibbus, a, um), der Buckel, Höcker, Lucil. 1179 bei Charis. 85, 8 (vgl. Charis. 85, 7 Akk. gibberem). Plin. 8, 179: erat acuto gibbere, Apul. flor. 14. p. 16, 4 Kr.

Latin > English

gibber gibbera, gibberum ADJ :: humpbacked
gibber gibber gibberis N M :: hump