Οὐρανίδης
ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετὴ ἔνι → in justice is all virtue found in sum, in justice is every virtue there is, in justice every virtue is brought together, justice contains in itself all the virtues
English (LSJ)
ου, Dor. -ᾱς, α, ὁ, A son of Uranos, Hes. Th.486; Οὐ. Κρόνος Pi.P.3.4; Οὐρανίδαι the Titans, Hes. Th.502; the gods, Pi.P. 4.194, Cerc.4.39, Call.Jov.3, etc.
Greek (Liddell-Scott)
Οὐρᾰνίδης: -ου, ὁ, υἱὸς τοῦ Οὐρανοῦ, Ἡσ. Θεογ. 486· Οὐρ. Κρόνος Πινδ. Π. 3. 5· - Οὐρανίδαι, οἱ Τιτᾶνες, Ἡσ. Θ. 502, Πίνδ., κλ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
fils d’Uranus.
Étymologie: Οὐρανός.
Greek Monotonic
Οὐρᾰνίδης: -ου, ὁ, γιος του Ουρανού, δηλ. ο Κρόνος, σε Ησίοδ., Πίνδ.· Οὐρανίδαι, οι Τιτάνες, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
Οὐρᾰνίδης: дор. Οὐρᾰνίδᾱς, ου (ῐ) ὁ
1) Уранид, сын Урана, т. е. Крон(ос) Hes., Pind.;
2) pl. Οὐρανίδαι (дор. gen. Οὐρανιδᾶν) Hes., Pind. = οἱ Τιτᾶνες.
Middle Liddell
Οὐρᾰνίδης, ου, ὁ,
son of Uranus, Hes., Pind.: —Οὐρανίδαι the Titans, Hes.
