ἐρικτέανος
From LSJ
Sophocles, Antigone, 523
English (LSJ)
ον, A wealthy, Opp.C.1.312.
German (Pape)
[Seite 1029] sehr begütert, Opp. C. 1, 312; Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
ἐρικτέανος: -ον, πολυκτήμων, πλούσιος, Ὀππ. Κυν. 1. 312.
Greek Monolingual
ἐρικτέανος, -ον (Α)
ο πλούσιος, αυτός που έχει αποκτήσει πολλά («ἐρικτέανοι βασιλῆες», Οππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + κτέανον «κτήμα, περιουσία» < κτώμαι].
