χοεύς

English (LSJ)

v. χοῦς¹.

German (Pape)

[Seite 1361] ὁ, gen. χοέως, zsgzgn χοῶς, Ar. Pax 529 Th. 347, acc χοᾶ Equ. 95, χοᾶς Ach. 964 u. öfter, – 1) ein Maaß für Flüssiges, congius, = 12 κοτύλαι oder sechs sextarii, der dritte Theil eines ἀμ φορεύς, Dem. 43, 8; vgl. Diophant. (App. 19). – Auch ein Getreidemaaß, so viel wie χοῖνιξ. – 2) = χεῦμα. – Vgl. auch χοῦς.

French (Bailly abrégé)

(ὁ et ἡ) ; gén. χοέως-χοῶς ou χόος, dat. χοΐ, acc. χοᾶ (contr. de χοέα) ; pl. nom. χόες, gén. χοῶν, dat. χουσί, acc. χόας ; duel. inus.
v. χόος¹.

Greek Monolingual

ὁ, Α
βλ. χοῡς (Ι).

Russian (Dvoretsky)

χοεύς: έως ὁ = χόος I.