προσδυσκολαίνω

English (LSJ)

A to be refractory towards one, Plu.2.818a.

German (Pape)

[Seite 756] noch dazu mißmuthig, unzufrieden sein, Plut. reip. ger. praec. 24.

Greek (Liddell-Scott)

προσδυσκολαίνω: φέρομαι μετὰ δυστροπίας πρός τινα, Πλούτ. 2. 818Α.

French (Bailly abrégé)

seul. prés.
être très fâché contre, τινι.
Étymologie: πρός, δυσκολαίνω.

Greek Monolingual

Α
φέρομαι με δυστροπία σε κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + δυσκολαίνω «είμαι δύστροπος»].

Russian (Dvoretsky)

προσδυσκολαίνω: досадовать, негодовать (τινί Plut.).