περιλιπής

English (LSJ)

ές, A left remaining, surviving, c. gen., π. τῆς φθορᾶς Pl. Lg.702a: abs., Plb.1.73.2; π. σχεῖν Str.8.7.5.

German (Pape)

[Seite 582] ές, wie περίλοιπ ος, übrig gelassen, geblieben, περιλιπεῖς γενομένο υς τῆς φθορᾶς, Plat. Leg. III, 702 a; τὰ περιλιπῆ τῶν πλοίων.

Greek (Liddell-Scott)

περιλῐπής: -ές, ὁ περιλειφθείς, περισωθείς, μετὰ γεν., τοὺς περιλιπεῖς γενομένους τῆς φθορᾶς Πλάτ. Νόμ. 702Α· ἀπολ., Πολύβ. 1. 73, 2· π. ἔχειν Στράβ. 388.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
c. περίλοιπος.
Étymologie: περί, λείπω.

Greek Monolingual

-ές, Α
ο υπόλοιπος, αυτός που απέμεινε («παρεσκεύαζον δὲ καὶ τὰ περιλιπῆ τῶν πλοίων», Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -λιπής (< λείπω), πρβλ. ελ-λιπής].

Greek Monotonic

περιλῐπής: -ές (περιλείπομαι), αυτός που απομένει, που διασώζεται, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

περιλῐπής: оставшийся, сохранившийся, уцелевший (π. τῆς φθορᾶς Plat.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

περιλιπής -ές [περιλείπω] resterend.

Middle Liddell

περι-λῐπής, ές περιλείπομαι
surviving, Plat.