ταγγή
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
ἡ, (ταγγός) A rancidity, Alex.Aphr.Pr.2.70. II a kind of scrofulous tumour, Hp.Epid.2.1.7.
German (Pape)
[Seite 1063] ἡ, auch τάγγος, τό, 1) das Ranzigsein, -werden. Daher – 2) eine Art Geschwulst, Hippocr. u. sp. Medic.
Greek Monolingual
η, ΝΑ, και ταγκή και τάγγη Ν
τάγγιση
αρχ.
είδος φύματος («τὰ ὑπὸ τὸ δέρμα ἀφιστάμενα ἐς τὰ ἔξω φύματα, οἶον ταγγαί», Ιπποκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η σύνδεση της λ. με τους τ.: αρχ. άνω γερμ. stanc «άσχημη μυρωδιά, βρόμα» (πρβλ. γερμ. stinken «βρομάω») και αρχ. νορβ. st?kr «με άσχημη μυρωδιά» προσκρούει σε μορφολογικές δυσχέρειες].
Frisk Etymology German
ταγγή: {taggḗ}
Grammar: f.
Meaning: ranziger Geruch (Alex. Aphr.), ‘Art Geschwulst (Hp.)
Derivative: mit ταγγίζω einen ranzigen Geruch abgeben (Mediz., Gp.), -ίασις f. Art Geschwulst (Gloss.), -ός ranzig (Gp.; Rückbildung ?).
Etymology : Isoliert. Der Vergleich einerseits mit wgerm., z.B. nhd. stinken, ahd. stanc Geruch, Gestank (Curtius 218, Fick BB 3, 163), anderseits mit awno. stækr stinkend (urg. *stēk-i̯a-; Fick 3, 480) stößt auf große lautliche Schwierigkeiten; zu den vielbesprochenen germ. Wörtern ausführlich WP. 2, 617 und Feist Vgl. Wb. s. stigqan m. Lit.
Page 2,845
