δυσξύνθετος

German (Pape)

[Seite 685] schwer zusammenzusetzen, Plut. sol. anim. 23.

Greek (Liddell-Scott)

δυσξύνθετος: -ον, ὁ δύσκόλως συντιθέμενος, ἀμφ. γραφ. Πλούτ. 2. 975F· Reiske δυσξύνετος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à mettre d’accord.
Étymologie: δυσ-, ξυντίθημι.

Russian (Dvoretsky)

δυσξύνθετος: с трудом сочетающийся, избегающий связей или знакомств (δ. καὶ νωθρός Plut.).