διαλυσίφιλος
From LSJ
τίς γὰρ ἁδονᾶς ἄτερ θνατῶν βίος ποθεινὸς ἢ ποία τυραννίς; τᾶς ἄτερ οὐδὲ θεῶν ζηλωτὸς αἰών → What human life is desirable without pleasure, or what lordly power? Without it not even the life of the gods is enviable.
English (LSJ)
[σῐ], ον, A love-dissolving, AP 5.20 (Rufin.).
German (Pape)
[Seite 588] die Freundschaft trennend, Rufin. 32 (V, 21).
Greek (Liddell-Scott)
διαλῡσίφιλος: -ον, ὁ διαλύων τὴν φιλίαν, ἀγάπην,Ἀνθ. Π. 5. 21.
Spanish (DGE)
(διαλῡσίφῐλος) -ον
• Prosodia: [-ῐ-]
que pone fin al amor ref. a las canas y arrugas al llegar la vejez AP 5.21 (Rufin.), de la tumba SEG 24.1238.2 (Egipto I a./d.C.).
Russian (Dvoretsky)
διαλῡσίφῐλος: кладущий конец любви (sc. ῥυτίδες Anth.).
