κουλεόν

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κουλεόν	Medium diacritics: κουλεόν	Low diacritics: κουλεόν	Capitals: ΚΟΥΛΕΟΝ
Transliteration A: kouleón	Transliteration B: kouleon	Transliteration C: kouleon	Beta Code: kouleo/n

English (LSJ)

κουλεός, A v. κολεόν, κολεός. κουλιβός· ἡ πίτυς, Hsch.

κουλεόν: κουλεός, ἴδε ἐν λ. κολεός.

épq. et ion. c. κολεόν.

see κολεόν.
sheath or scabbard of a sword, made of metal, and decorated with ivory, Il. 11.30 ff., Il. 3.272.

κουλεόν: Ιων. αντί κολεόν.

κουλεόν zie κολεόν.