ἀσκίπων
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
[ῑ], ον, gen. ονος, A not leaning on a staff, AP9.298 (Antiphil.), 7.732 (Theodorid.); but ἀσκείπωνι γονῇ γῆρας ἐρειδόμενοι a child too young to serve as a staff, BMus.Inscr.2.390.
German (Pape)
[Seite 371] ονος, ohne Stab, Antiphil. 33 (IX, 298).
Greek (Liddell-Scott)
ἀσκίπων: [ῑ], -ον, γεν. -ωνος, ἄνευ σκίπωνος, βακτηρίας ἀσκίπων δ’ εἰς ἄστυ κατέστιχον Ἀνθ. Π. 9. 298.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ῑ-]
• Morfología: [dat. sg. ἀσκείπωνι GVI 857.4 (Neopafos II/III d.C.)]
1 que no lleva bastón de ancianos AP 7.732 (Theodorid.), Posidipp.Epigr.SHell.705.24, de un ciego después de su curación ἀσκίπων δ' εἰς ἄστυ κατέστιχον AP 9.298 (Antiphil.).
2 que no puede servir de báculo ἀσκείπωνι γονῇ γῆρας ἐρειδόμενοι GVI l.c.
Greek Monolingual
ἀσκίπων (-ονος), ο (Α)
αυτός που δεν κρατά «σκίπονα», μπαστούνι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + σκίπων, ο «ράβδος, μπαστούνι»].
Russian (Dvoretsky)
ἀσκίπων: 2, gen. ονος без посоха (εἰς ἄστυ κατέστιχον Anth.).
