διλογέω
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
repeat, X.Eq.8.2; περὶ τῶν αὐτῶν D.S. 16.46:—Pass., διλογηθὲν ὄνομα Demetr.Eloc.267:
Spanish (DGE)
1 intr. decir dos veces lo mismo, volver a hablar o tratar de lo mismo εἰ δέ τις δ. ἡμᾶς οἴεται, ὅτι περὶ τῶν αὐτῶν λέγομεν νῦν τε καὶ πρόσθεν X.Eq.8.2, cf. Philostr.VS 572, Dam.in Prm.430, τὸ δ. ἐργῶδες εἶναι νομίζομεν Apollon.Cit.1.4, οὐ προσπταίων οὐ διλογῶν sin trabucarse ni repetirse al recitar tiradas de versos, Synes.Ep.111, δ. ἐν ἐναντιότητι νοημάτων decir dos veces lo mismo con propósitos opuestos Eust.757.11
•c. giros prep. volver a hablar o tratar τὸ δ. περὶ τῶν αὐτῶν D.S.16.46, ὑπὲρ τῶν αὐτῶν D.S.20.37.
2 tr. repetir en v. pas. διλογηθὲν ὄνομα en la figura ret. de la anadiplosis, Demetr.Eloc.267, Ζηνόδοτος γράφει «ἐκλάθετ' οὔδ' ἐνόησεν» ὥστε τὸ αὐτὸ διλογεῖσθαι Sch.Er.Il.9.537a.
Greek (Liddell-Scott)
δῐλογέω: ἐκ νέου λέγω, ἐπαναλαμβάνω, Ξεν. Ἱππαρχικ. 8, 2, Διόδ. 16. 46· ― Ρημ. ἐπίθ. -ητέον, Δημ. Φαλ. 202.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
dire deux fois la même chose.
Étymologie: δίλογος.
Greek Monotonic
δῐλογέω: μέλ. -ήσω, ξαναλέω, επαναλαμβάνω, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
διλογέω: дважды говорить, повторять Xen., Diod.
