πυργηρέομαι
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
Pass., to be shut up as in a tower, beleaguered, A.Th. 22, 184, E.Or.762 (troch.), 1574, Ph.1087.
Greek (Liddell-Scott)
πυργηρέομαι: ἀποθ., ἐγκλείομαι ὡς εἰ ἐν πύργῳ, πολιορκοῦμαι, Αἰσχύλ. Θήβ. 22, 184, Εὐρ. Ὀρ. 762, 1574, Φοίν. 1087· - ὁ Εὐστ. ἔχει ἐνεργ. τύπον πυργηρῶ, περιφράττω διὰ πύργων, Πονημάτ. 285. 62· καὶ μέσ. ἀόρ. πυργηρώσασθαι, αὐτόθι 123, 6. - Καθ’ Ἡσύχ.: «πυργηρούμεθα· ἐντὸς ἐσμὲν τῶν πύργων, οὐ τολμῶμεν ἐξιέναι», καὶ «πυργηροῦμεν· φυλάττομεν τὰ τείχη»· - κατὰ Φώτ.: «πυργηρούμενοι· τὰ τείχη φυλάττοντες».
Greek Monotonic
πυργηρέομαι: Παθ., κλείνομαι όπως μέσα σε έναν πύργο, πολιορκούμαι, σε Αισχύλ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
πυργηρέομαι: быть окруженным или осажденным (στρατὸς πυργηρούμενος Aesch.): πρὸς ἐχθρῶν π. Eur. находиться во вражеском кольце.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πυργηρέομαι [πυργήρης ‘van een vestingmuur voorzien’] ep., pass. belegerd worden.
Middle Liddell
πυργηρέομαι,
Pass. to be shut up as in a tower, to be beleaguered, Aesch., Eur. [from πυργήρης
