ἀπρόσμαχος
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
English (LSJ)
ον, irresistible, S. Tr.1098; τινί Luc.Tox.48.
Spanish (DGE)
(ἀπρόσμᾰχος) -ον
1 de pers. y abstr. irresistible, contra quien no se puede luchar τέρας S.Tr.1098, θηρίου ὄψις Luc.Dom.22, σοφία Luc.Fug.10, εἶδος Orph.H.1.6, εὖχος Orph.H.72.4, cf. Posidonius 2, Poll.1.157
•c. dat. τὸ τοιοῦτο σύνταγμα ... ἀπρόσμαχον τοῖς ἐχθροῖς Luc.Tox.48, ὁ Ἀντίγονος καὶ ἦν τοῖς ὅλοις ἀ. Epit.Heidel.3.2.
2 de cosas inexpugnable τὸ ἀ. ... τοῦ πύργου μέρος Polyaen.2.27.2.
German (Pape)
[Seite 339] unüberwindlich, τέρας, der Cerberus, Soph. Tr. 1088; Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
contre qui l'on ne peut combattre, irrésistible.
Étymologie: ἀ, προσμάχομαι.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπρόσμαχος: -ον, ἀκαταμάχητος, ἀκαταγώνιστος, Σοφ. Τρ. 1098· τινὶ Λουκ. Τόξ. 48.
Greek Monolingual
ἀπρόσμαχος, -ον (Α)
ακατανίκητος, ακαταμάχητος.
Greek Monotonic
ἀπρόσμᾰχος: -ον (προσμάχομαι), ακαταγώνιστος, ακαταμάχητος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπρόσμᾰχος: неодолимый, непобедимый (τέρας Soph.; φάλαγξ Plut.; ἀ. τοῖς ἐχθροῖς Luc.).
Middle Liddell
προσμάχομαι
irresistible, Soph.
