ῥιπτός

From LSJ
Revision as of 22:25, 3 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥιπτός Medium diacritics: ῥιπτός Low diacritics: ριπτός Capitals: ΡΙΠΤΟΣ
Transliteration A: rhiptós Transliteration B: rhiptos Transliteration C: riptos Beta Code: r(ipto/s

English (LSJ)

ή, όν, thrown, cast, hurled, ῥ. μόρος death by throwing down (a precipice), S.Tr. 357.

German (Pape)

[Seite 845] adj. verb. von ῥίπ τω, geworfen, geschleudert, Soph. Tr. 356, μόρος, der Tod des Heruntergeschleuderten.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
jeté, lancé : μόρος SOPH mort d’un homme qu’on lance (du haut d’un rocher).
Étymologie: adj. verb. de ῥίπτω.

Russian (Dvoretsky)

ῥιπτός: [adj. verb. к ῥίπτω (с)брошенный: ὁ ῥ. Ἰφίτου μόρος Soph. смерть Ифита, сброшенного (Гераклом) со стен города.

Greek (Liddell-Scott)

ῥιπτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ ῥιπτέω, ὁ διὰ καταρρίψεως, οὐδ’ ὁ ῥιπτὸς Ἰφίτου μόρος Σοφ. Τρ. 357.

Greek Monotonic

ῥιπτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του ῥιπτέω, ριγμένος, πεταγμένος· ὁ ῥιπτὸς Ἰφίτου μόρος, θάνατος του Ιφίτου από κατάρριψη, από κατακρήμνιση, σε Σοφ.

Middle Liddell

ῥιπτός, ή, όν verb. adj. of ῥίπτω
thrown, ῥ. μόρος death by being thrown down (a precipice), Soph.