ὑποστένω
Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us
English (LSJ)
moan in a low tone, S.El.79; ὑποστένοι μέντἂν ὁ . . λεώς would grumble, Ar.Ach.162, cf. Charito 6.2; gloss on ὑποστεναχίζω, Sch.Il.Oxy.1086.45.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
pousser des gémissements sourds et étouffés.
Étymologie: ὑπό, στένω.
Russian (Dvoretsky)
ὑποστένω: тихо стонать, глухо вздыхать Soph., Arph., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποστένω: στενάζω χαμηλοφώνως, ἀρχίζω νὰ στενάζω, Σοφ. Ἠλ. 79· ὑπογογγύζω, ἀγανακτῶ, ὑποστένοι μεντἂν ὁ θρανίτης λεὼς Ἀριστοφ. Ἀχ. 162· πρβλ. ὑποστενάζω.
Greek Monolingual
Α
1. στενάζω ήρεμα
2. γογγύζω («ὑποστένοι μεντἂν ὁ θρανίτης λεώς», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + στένω «στενάζω»].
Greek Monotonic
ὑποστένω: αναστενάζω χαμηλόφωνα, αρχίζω να αναστενάζω, σε Σοφ.· γογγύζω, αγανακτώ, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
to moan in a low tone, begin to moan, Soph.: to grumble, Ar.
