κόρημα
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
ατος, τό, A sweepings, refuse, Ar.Fr.474: in plural, Hermipp.47.10 (anap.). II besom, broom, Ar.Pax59, Eup.157, 228.4, Gal.12.93.
German (Pape)
[Seite 1486] τό, das Ausgefegte, der Kehricht; Ar. bei Poll. 10, 29; Hermipp. bei Ath. XI, 487 f; Poll. 6, 94; – der Besen; Ar. Pax 59; Eupol. bei Poll. 10, 28.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
balai.
Étymologie: κορέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κόρημα -ατος, τό [κορέω] bezem.
Russian (Dvoretsky)
κόρημα: ατος τό
1 метла Arph.;
2 сор, мусор Arph.
Greek Monolingual
το (Α κόρημα, -ήματος) κορέω (ΙΙ)]
νεοελλ.
φρ. «πλευρικά κορήματα»
γεωλ. πετρώδη θραύσματα και γεώδη υλικά που αποτελούν προϊόντα της μηχανικής αποσάθρωσης απότομων πρανών και κλιτύων
αρχ.
1. καθετί που απορρίπτεται με το σάρωμα, απόρριμμα, σκουπίδι
2. σάρωθρο, σκούπα, κόρηθρον («τουτὶ λαβὼν κόρημα τὴν αὐλὴν κόρει», Εύπ.).
Greek Monotonic
κόρημα: -ατος, τό (κορέω), σάρωμα, σκούπα, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κόρημα: τό, τὸ κορούμενον κάθαρμα, «σκουπίδι», Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 408· ἐν τῷ πληθ., Ἕρμιππ. ἐν «Μοίραις» 2. ΙΙ. σάρωθρον, «σκοῦπα», Ἀριστοφ. Εἰρ. 59, «τουτὶ λαβὼν κόρημα τὴν αὐλὴν κόρει» Εὔπολ. ἐν «Κόλαξιν» 9.
Middle Liddell
κόρημα, ατος, τό, κορέω
a besom, broom, Ar.
