εὔγηρυς

English (LSJ)

υ, sweet-sounding, ἀοιδά Ar.Ra.213 (lyr.), cf. Opp.H.5.617.

German (Pape)

[Seite 1059] υ, wohl, laut tönend, Ar. Ran. 214; Opp. H. 5, 617.

French (Bailly abrégé)

υς, υ;
au doux son.
Étymologie: εὖ, γῆρυς.

Russian (Dvoretsky)

εὔγηρυς: υ сладкозвучный, мелодичный, певучий (ἀοιδή Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

εὔγηρυς: υ, ἡδέως ἠχῶν, ἀοιδή Ἀριστοφ. Βάτρ. 213, Ὀππ. Ἁλ. 5. 617.

Greek Monolingual

εὔγηρυς, -υ (Α)
αυτός που ηχεί γλυκά («εὔγηρυς ἀοιδά», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + γήρυς «φωνή»].

Greek Monotonic

εὔγηρυς: -υ, αυτός που ηχεί γλυκά, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

sweet-sounding, Ar.