τετράκωμος
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
English (LSJ)
ὁ, a triumphal song and dance sacred to Heracles and also called τέσσαρες κῶμοι, Trypho ap.Ath.14.618c, Hsch.; ὁ δὲ τ., τὸ τῆς ὀρχήσεως εἶδος, οὐκ οἶδα εἴ τι προσῆκον ἦν τοῖς Ἀθήνησι τ., οἳ ἦσαν Πειραιεῖς Φαληρεῖς Ξυπεταίονες Θυμοιτάδαι (leg. Θυμαιτ-, cf. IG22.1598, 3102) Poll.4.105; τοῦ τετρακώμου Ἡρακλείου, ἐν ᾧ τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ἐτίθεσαν τοῖς Παναθηναίοις St.Byz. s.v. Ἐχελίδαι.
Greek (Liddell-Scott)
τετράκωμος: [ᾰ], ὁ, «μέλος τι σὺν ὀρχήσει πεποιημένον εἰς Ἡρακλέα ἐπινίκιον. ἐκαλεῖτο δὲ τέσσαρες κῶμοι» Ἡσύχ., (πρβλ. τετραδισταὶ ΙΙ), Τρύφων παρ’ Ἀθην. 618C, Πολυδ. Δ΄, 105.
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ
επινίκιο άσμα με χορό αφιερωμένο στον Ηρακλή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + κῶμος «τραγούδι, γιορτή, διασκέδαση» (πρβλ. πολύ-κωμος)].
