μώλυζα
ὑπὸ δὲ τῆς φιλαυτίας παρηγμένοι ἄλογα φασὶν τὰ ζῷα ἐφεξῆς τὰ ἄλλα σύμπαντα → it is self-love which leads them to say that all the other animals without exception are non-rational
English (LSJ)
ἡ, (μῶλυ ΙΙ) a head of garlic, σκορόδων Hp.Nat.Mul.85; σκορόδου Id.Mul.1.78.
German (Pape)
[Seite 225] ἡ (s. μῶλυ), eine Art Knoblauch mit einem einzigen Kopfe, nicht aus mehreren Köpfen bestehend, auch die Zwiebel davon, unio, Galen.
Greek (Liddell-Scott)
μώλυζα: ἡ, (μῶλυ ΙΙ) «σκόροδον ἁπλῆν τὴν κεφαλὴν ἔχον καὶ μὴ διαλυομένην εἰς ἄγλιθας» Γαλην. Ἱπποκρ. γλωσσ. ἐξήγ. σ. 530, Ἱππ. 583. 8., 625. 3, κτλ.
Greek Monolingual
η (Α μώλυζα)
νεοελλ.
το φυτό κρόμμυον το σκορδόπρασον
αρχ.
κεφαλή του σκόρδου («μώλυζα σκορόδων», Ιπποκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μώλυ + κατάλ. -ζα (πρβλ. κόνυζα, όρυζα)].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: name of a kind of garlic (Hp.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: To μῶλυ with the same ending as in κόνυζα, ὄρυζα, ῥίζα a. o.; cf. H. Petersson Griech. u. lat. Wortstud. 19 (cross of μῶλυ nd κόνυζα. André Rev. de phil. 84, 235. As the ending is hardly Greek, it will be Pre-Greek; it could be -dya (-tya).
Frisk Etymology German
μώλυζα: {mṓluza}
Grammar: f.
Meaning: N. einer Knoblauchart (Hp.).
Etymology: Zu μῶλυ mit demselben Ausgang wie in κόνυζα, ὄρυζα, ῥίζα u. a.; vgl. H. Petersson Griech. u. lat. Wortstud. 19 (Kreuzung von μῶλυ und κόνυζα. André Rev. de phil. 84, 235.
Page 2,282-283
