ὀβριμόγυιος
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
English (LSJ)
ον, strong-limbed, Opp.H.5.316, Orph.Fr.168.23.
German (Pape)
[Seite 289] starkgliederig, vom Wallfisch, Opp. Hal. 1, 169. 5, 316.
Greek (Liddell-Scott)
ὀβρῐμόγυιος: -ον, ὁ ἔχων μέλη ἰσχυρά, Ὀππ. Ἁλιευτ. 5. 316.
Greek Monolingual
ὀβριμόγυιος, -ον (Α)
(για κήτος) αυτός που έχει ισχυρά μέλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄβριμος «ισχυρός, δυνατός» + -γυιος (< γυῖον «μέλος σώματος»), πρβλ. μονόγυιος].
