σίττη
ἡδονὴ μὲν γὰρ ἁπάντων ἀλαζονίστατον → pleasure is the greatest of impostors, pleasure is the most shameless thing of all
English (LSJ)
ἡ, nuthatch, Sitta europaea, Arist.HA609b11, 616b22, Call. Fr.173, Sch.Ar.Av.705; αἰσίῳ σίττῃ Call.Iamb.1.121, cf. Lyr.Adesp. 27: also σίττος, ὁ, variously identified, Hsch.
German (Pape)
[Seite 886] ἡ, eine Art Specht od. Baumkletterer, lat. sitta; Arist. H. A. 9, 16; Callim. frg. 173.
Russian (Dvoretsky)
σίττη: ἡ поползень (птица) Arst.
Greek (Liddell-Scott)
σίττη: ἡ, πτηνόν τι, Sitta Europaea, (Ἱππῶναξ) παρὰ τῷ Σχολ. εἰς Ἀριστοφ. Ὄρν. 704, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 1, 21., 9. 17, 1, Καλλ. Ἀποσπ. 173˙ - ὁ Ἡσύχ. ὡσαύτως ἔχει σίττος, ὁ, εἶδος γλαυκὸς ἢ ἱέρακος.
Greek Monolingual
η, ΝΑ
το πτηνό σίττα (II).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προέρχεται από ονοματοποιία].
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: kind of woodpecker or nuthatch (Arist., Call. a.o.).
Other forms: dial. also ἵττα, ἵπτα (H.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: No doubt onomatop., s. Thompson Birds s. v. with important details. -- Furnée 325 connects βίττακος, ψίττακος.
Frisk Etymology German
σίττη: {síttē}
Forms: dial. auch ἵττα, ἵπτα (H.).
Grammar: f.
Meaning: Art Specht oder Baumkletterer (Arist., Kall. u.a.);
Etymology: Ohne Zweifel lautnachahmend, s. Thompson Birds s. v. mit wichtigen Einzelheiten.
Page 2,712
