ἐτυμολογικός

From LSJ
Revision as of 10:35, 25 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)

Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht

Menander, Monostichoi, 544
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐτῠμολογικός Medium diacritics: ἐτυμολογικός Low diacritics: ετυμολογικός Capitals: ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΣ
Transliteration A: etymologikós Transliteration B: etymologikos Transliteration C: etymologikos Beta Code: e)tumologiko/s

English (LSJ)

ἐτυμολογική, ἐτυμολογικόν, belonging to ἐτυμολογία, Eust.1799.25; ἐτυμολογικά, τά, title of work by Chrysipp. (Stoic.2.9, al.); ἡ ἐτυμολογική = the science of etymology, Varro LL7.109; τὸ ἐτυμολογικόν = an etymological dictionary, EM212.13 (pl.), Sch.Il.13.130 (pl.), etc. Adv. ἐτυμολογικῶς Eust.396.15.

German (Pape)

[Seite 1053] ή, όν, zur Etymologie gehörig, darin geschickt, Schol.; τὰ ἐτυμολογικά, Bücher darüber, Schol. Il. 13, 130. Auch adv.

Greek (Liddell-Scott)

ἐτυμολογικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὴν ἐτυμολογίαν, Εὐστ. 1789. 25· ἡ -κή, ἡ ἐπιστήμη τῆς ἐτυμολογίας, Varro. L. L.· τὸ -κόν, ἐτυμολογ. λεξικόν· - Ἐπίρρ. -κῶς, Εὐστ. 396. 15.

Greek Monolingual

-ή, -ό (ΑΜ ἐτυμολογικός, -ή, -όν)
ετυμολόγος
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ετυμολογία («ετυμολογική μελέτη»)
2. το θηλ. ως ουσ. η ετυμολογική
η επιστήμη που ασχολείται με την ετυμολογία
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το ετυμολογικό
το μέρος της γραμματικής που ασχολείται με την παραγωγή τών λέξεων από άλλες με την προσθήκη παραγωγικών καταλήξεων, προσφυμάτων κ.λπ., καθώς και με τη σύνθεση τών λέξεων
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐτυμολογικόν
ετυμολογικό λεξικό.
επίρρ...
ετυμολογικώς (ΑΜ ἐτυμολογικῶς)
από την άποψη του ετύμου, ως προς το έτυμον μιας λέξεως.