στυγνότης
Ἑκὼν σεαυτὸν τῇ Κλωθοῖ συνεπιδίδου παρέχων συννῆσαι οἷστισί ποτε πράγμασι βούλεται. Πᾶν ἐφήμερον, καὶ τὸ μνημονεῦον καὶ τὸ μνημονευόμενον → Be willing to give yourself up to Clotho, letting her spin to whatever ends she pleases. All is ephemeral—both memory and the object of memory (Marcus Aurelius 4.34f.)
English (LSJ)
στυγνότητος, ἡ, gloominess, sullenness, Alex.197, Plb.3.20.3; βλέμματος Plu.Mar.43; of the sky, Plb.4.21.1.
German (Pape)
[Seite 958] ητος, ἡ, Betrübnis, καὶ πένθ ος, Plut. Thes. 20; τοῦ βλέμματος, Mar. 43, das traurige, unfreundliche Aussehen, z. B. des Senats in Rom, Pol. 3, 20, 3; des Klimas, τοῦ περιέχοντος, 4, 21, 1; eines unbebau'ten Landes, Jac. Philostr. imagg. 723.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
tristesse.
Étymologie: στυγνός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στυγνότης στυγνότητος, ἡ [στυγνός] somberheid, norsheid.
Russian (Dvoretsky)
στυγνότης: στυγνότητος ἡ угрюмость, мрачность (τοῦ βλέμματος Plut.): ἡ τοῦ περιέχοντος σ. Polyb. суровость климата.
Greek Monotonic
στυγνότης: στυγνότητος, ἡ, μελαγχολία, κατήφεια, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
στυγνότης: στυγνότητος, ἡ, κατήφεια, σκυθρωπότης, Λατ. tristitia, Ἄλεξις ἐν «Πυθαγοριζούσῃ» 3· βλέμματος Πλουτ. Μάρ. 43· ἐπὶ τῆς ἀτμοσφαιρικῆς καταστάσεως, Πολύβ. 4. 21, 1· πρβλ. στυγνάζω.
Middle Liddell
στυγνότης, στυγνότητος, ἡ,
gloominess, sullenness, Plut.
