συναπόκειμαι
From LSJ
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
English (LSJ)
f.l. in S.OC1752; cf. ξυνός.
German (Pape)
[Seite 1002] (s. κεῖμαι), mit od. zugleich seitab, verborgen, verwahrt liegen, Lesart der mss. Soph. O. C. 1749, wo Herm. χάρις, ἣ χθονία ξυναποικεῖται ändert, die mit unter die Erde hinabsteigt, bei den Todten bleibt.
French (Bailly abrégé)
être déposé ou mis en réserve avec.
Étymologie: σύν, ἀπόκειμαι.
Greek (Liddell-Scott)
συναπόκειμαι: περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Ο. Κ. 1752, συναπόκειται (ξύν’ ἀπόκειται Reisig.), ἴδε ἐν λ. ξυνός, καὶ σημ. Jebb. ἐν τόπῳ.
Russian (Dvoretsky)
συναπόκειμαι: вместе простираться: ἐν οἷς χθονία ξυναπόκειται Soph. там, куда опустилась смерть.