φιλότης

English (LSJ)

ητος, ἡ,

   A friendship, love, affection, μηνιθμὸν μὲν ἀπορρῖψαι φιλότητα δ' ἑλέσθαι Il.16.282; ξεῖνοι δὲ διαμπερὲς εὐχόμεθ' εἶναι ἐκ πατέρων φιλότητος Od.15.197, cf. S.Ph.1122 (lyr.); κατ' ἡλικίην τε καὶ φ. ἰλαδὸν συγγίνεσθαι Hdt.1.172: pl., Thgn.860; φιλότητι in, with, from friendship or affection, Il.3.453, Od.3.363, 10.43; ἐν φ. διέτμαγεν ἀρθμήσαντε Il.7.302; φιλότητί γε yes, in affection [we are brothers], E.IT498; φιλότητι χειρῶν with friendly services, Id.Or. 1048; φιλότητα μετ' ἀμφοτέροισι βάλωμεν Il.4.16; φ. μετ' ἀμφοτέροισι τίθησι ib.83, cf. Od.24.476; παρὰ σεῖο τυχὼν φιλότητος 15.158; φιλότητα παρασχεῖν Il.3.354, Od.15.55; ἄγειν ἐς φ. Sapph. 1.19; εἰς ἀρθμὸν ἐμοὶ καὶ φιλότητα . . ἥξει A.Pr.193 (anap.); ὑδαρεῖ σαίνειν φ. Id.Ag.798 (anap.); φ. τινός friendship with, affection for, Od.14.505, S.Aj.1410 (anap.); διὰ τὴν λίαν φ. βροτῶν by his overgreat love for men, A.Pr.123 (anap.); ξενίαι καὶ φιλότητες πρός τινας And.1.145: in addressing persons, ὦ φιλότης, = ὦ φίλος, my dear friend, Pl.Phdr.228d, Philox.2.7,34; without ὦ, Hp.Ep.17.    2 of friendship between states, φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες Il.3.73, cf. 94,323; ναυμαχεῖν ὑπὲρ τῆς φ. Lys.2.35; φ. ἀντὶ διαφορᾶς ἐθέλοντες ποιεῖσθαι And.3.30.    3 prov., ἰσότης φιλότητα ἀπεργάζεται Pl.Lg.757a; more shortly, ἰσότης φ. Arist.EN1168b8.    4 in Hom., freq. of sexual love or intercourse, in various phrases: μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ Il.6.25, cf. 3.445, al.; ἵνα μισγεαι ἐν φ. 2.232; καθεύδετον ἐν φ., παραλέξομαι ἐν φ., Od.8.313, Il.14.237; ὕπνῳ καὶ φ. δαμείς ib.353, cf. 207, 13.636: less freq. c. gen., ἀείδειν ἀμφ' Ἄρεος φιλότητος ἐϋστεφάνου τ' Ἀφροδίτης Od.8.267; φ. γυναικός Hes. Sc.31, cf. Th.374,405,625,822: pl., Pi.P.9.39, N.8.1, Antipho Soph. 49.    5 personified, = φιλία 1.5, opp. νεῖκος, Emp.17.20, al., cf. Hes.Th.224. (φιλία is the common prose form.)