συμφράζομαι
ταυτὶ γὰρ συκοφαντεῖσθαι τὸν Ἕκτορα ὑπὸ τοῦ Ὁμήρου → that is a false charge brought against Hector by Homer
English (LSJ)
Med., Ep. fut.
A -άσσομαι Il.9.374: pf. ξυμπέφρασμαι S.Ant.364 (lyr.):—poet. Verb, join in considering, take counsel with, c. dat., ἑῷ συμφράσσατο θυμῷ, ὅππως . . Od.15.202; also τίς νύ τοι θεῶν συμφράσσατο βουλάς; who imparted his counsels to thee? 4.462, cf. Il.1.537, 9.374: but μῆτιν συμφράσσασθαι (sc. ἑαυτῷ) contrive a plan, Hes.Th.471; νόσων φυγὰς ξυμπέφρασται S.l.c. II in later Prose Act. συμφράζω, mention at the same time, Str.8.6.17:—Pass., to be used in the same context with, c. dat., Gal.16.706; τὰ συμφραζόμενα the context, Plu.2.22a, Gal.16.707, 18(1).437. 2 Pass., to be synonymous with, c. dat., Aret.SD1.5.
German (Pape)
[Seite 992] (s. φράζομαι), sich berathen mit Einem, berathschlagen; ὅτι οἱ συμφράσσατο βουλὰς Θέτις, Il. 1, 537; τίς δ' αὖ τοι θεῶν συμφράσσατο βουλάς; Od. 4, 462, wer theilte dir die Rathschläge mit? οὐδέ τί οἱ βουλὰς συμφράσσομαι, οὐδὲ μὲν ἔργον, Il. 9, 374; auch ἑῷ θυμῷ, mit sich zu Rathe gehen, Od. 15, 202; μῆτιν συμφράσσασθαι, zusammen einen Rath ersinnen, Hes. Th. 471; νόσων φυγὰς ξυμπέφρασται, Soph. Ant. 361; – Sp. brauchen auch das act., = mit sagen, mit ausdrücken, dah. τὰ συμφραζόμενα, pass., Plut. de aud. poet. 4.
