ἐπαρκέω
ὁκόταν οὖν ταῦτα πληρωθέωσιν, ἐμωρώθη ἡ καρδίη· εἶτα ἐκ τῆς μωρώσιος νάρκη· εἶτ' ἐκ τῆς νάρκης παράνοια ἔλαβεν → now when these parts are filled, the heart becomes stupefied, then from the stupefaction numb, and finally from the numbness these women become deranged
English (LSJ)
fut. -έσω (v. infr.): Ep. aor. inf.
A ἐπαρκέσσαι A.R.2.1161, cf. IG5(1).730.18:—to be strong enough for a thing, in Hom. always of cases of danger or injury: 1. c. acc. rei et dat. pers., ward off something from one, οὐδέ τί οἱ τό γ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον Il.2.873; οὔτε τι Τηλέμαχος τό γ' ἐπήρκεσεν Od.17.568; οὐδὲν γὰρ αὐτῳ ταῦτ' ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ πεσεῖν prohibebit quominus .., A.Pr.918. 2 c. acc. rei, ward off, prevent, ἐπαρκέσσαι κακότητα A.R.2.1161; σέ τοι μόνον δέδορκα πημονάν (Reiske for ποιμένων) ἐ. S.Aj. 360 (lyr.). 3 c. dat. pers. only, help, assist, Thgn.871, Hdt.1.91, Lys.13.93, 1 Ep.Ti.5.10, etc.: rarely c. acc. pers., E.Or.803 (troch.): abs., τίς ἄρ' ἐπαρκέσει; who will aid? A. Th.91 (anap.), cf. S.OC777. II supply, furnish, ἄκος δ' οὐδὲν ἐπἤρκεσαν, τὸ μὴ πόλιν . . παθεῖν A.Ag.1170 (lyr.); ἐ. τινί τι Pl.Prt. 321a, cf. Ar.Pl.830, LXX 1 Ma.11.35, etc.; also ἐ. τινὶ τῶν ἑαυτοῦ impart to him a share of .., X.Mem.1.2.60: c. dat. rei, supply with, πέπλοις E.Cyc.301. III abs., to be sufficient, enough, ὅσσον ἐπαρκεῖ Sol.5.1 (v.l. ἀπαρκεῖ) ; ἐπαρκέσει νόμος ὅδ' this law shall prevail, S.Ant.612(lyr.). 2 stand to the credit of, c. dat., γενεᾷ Pi.N.6.60.
German (Pape)
[Seite 905] (s. ἀρκέω), 1) helfen, b eist eben, unterstützen, Theogn. 821; vgl. Buttm. Lexil. II p. 251; τίς ἄρα ῥύσεται; τίς ἄρ' ἐπαρκέσει θεῶν; Aesch. Spt. 92; φίλοις Eur. Hec. 958; θεὸς ἐπήρκεσε Her. 1, 91; τινί, Lys. 13, 93; τοῖς δεομένοις Ar. Plut. 830; Plat. Rep. III, 393 e, für das hom. χραισμεῖν gesetzt; abweichend ποιμένων ἐπαρκέσοντα Soph. Ai. 360; mit dem acc. der Person, Eur. Or. 793; – τινί τι, Jemandem Etwas abwehren, οὐδέ τί οἱ τόγ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον Il. 2, 873; οὔτε τι Τηλέμαχος τόγ' ἐπήρκεσεν, wehrte es nicht ab, Od. 17, 568; κακότητα Ap. Rh. 2, 1163; οὐδὲν γὰρ αὐτῷ τοῦτ' ἐπαρκέσει τὸ μὴ οὐ πεσεῖν, es wird ihm nicht dagegen helfen, daß er fällt, Aesch. Prom. 920. – 2) gewähren, darreichen; ἄκος Aesch. Ag. 1143; Pind. N. 6, 62; ξένια δοῦναι καὶ πέπλοις ἐπαρκέσαι, damit aushelfen, Eur. Cycl. 301; ἀλληλοφθοριῶν διαφυγὰς αὐτοῖς Plat. Prot. 321 a; Xen. Conv. 4, 43 u. Folgde; τινί τινος, Einem wovon mittheilen, Xen. Mem. 1, 2, 60; Arist. Eth. 9, 2. – 3) intr., hinreichen; δήμῳ ἔδωκα τόσον κράτος, ὅσον ἐπαρκεῖ Plut. Sol. 18; ἐπαρκέσει νόμος ὅδε, das Gesetz wird fortbestehen, Soph. Ant. 608.
