ἐκπέμπω

From LSJ
Revision as of 19:13, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)

πρέπει γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν → it is right that children inherit their fathers' friendships just as they would their possessions

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐκπέμπω Medium diacritics: ἐκπέμπω Low diacritics: εκπέμπω Capitals: ΕΚΠΕΜΠΩ
Transliteration A: ekpémpō Transliteration B: ekpempō Transliteration C: ekpempo Beta Code: e)kpe/mpw

English (LSJ)

   I of persons, send out or forth from, c. gen. loci, ὅπως Πρίαμον..νηῶν ἐκπέμψειε Il.24.681 ; ὅς τίς σε..δώματος ἐκπέμψῃσι Od.18.336, cf. S.El.1128 ; ἐ. ἐκ τῆς πόλεως Isoc.6.78 :—Med., δόμου ἐκπέμψασθε θύραζε Od.20.361,cf.S.Aj.612(lyr.), etc.    2 bring out by calling, call or fetch out, τινὰ ἐκτὸς πυλῶν Id.Ant.19:—so in Med., Id.OT951:—Pass., go forth, depart, Id.OC1664.    3 send forth, dispatch, πρέσβεις, στρατιάς, οἰκήτορας, Th.1.90,141,4.49 ; ἐ. συμπρεσβευτὰς τοὺς ἐχθρούς Arist.Pol.1271a24 ; ἐ. ἀποικίας οἷον σμήνη μελιττῶν Pl.Plt.293d, cf.Arist.Pol.1273b19 :—Pass., τῶν -ομένων καὶ εἰσαγομένων ἐπιστολῶν Aen.Tact.10.6.    4 send away, τινὰ ἐς.. Hdt.1.160 ; ἐ. τινὰ ἄτιμον S.OT789 ; καθάρμαθ' ὥς τις ἐκπέμψας A.Ch. 98: in Prose, divorce a wife, ἐ. γυναῖκα Hdt.1.59, Lys.14.28, cf.D.59.55 :—also in Med., γῆς φυγάδας ἐκπέμψασθαι S.OT309.    5 c. dupl. acc., conduct across, τινὰ τὸν Ἰορδάνην LXX 2 Ki.19.31.    II of things, send out, send abroad, κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλά..ἵνα περ τάδε τοι σόα μίμνῃ Il.24.381; δῶρά τινι Hdt.1.136 ; σῖτόν τινι Th.4.16 (nisi leg. ἐσ-).    2 export, ἐ. ὧν ἐπλεόναζον Arist.Pol.1257a32 :—Med., τὰ πλεονάζοντα τῶν γιγνομένων ἐκπέμψασθαι export their surplus products, ib.1327a27.    3 send forth, give out, σέλας A.Ag.281; πνεῦμα, [ὑγρόν], Arist.PA664a18, HA589b18; δυσοσμίαν Alciphr.3.28.    4 utter, pronounce, A.D.Pron.35.1 (Pass.).

German (Pape)

[Seite 771] heraus-, wegschicken, geleiten; τινὰ νηῶν Il. 24, 681; δώματος Od. 18, 336; σ' ἐκτὸς πυλῶν ἐξέπεμπον, ich ließ dich herauskommen, Soph. Ant. 19; vgl. Xen. Cyr. 4, 1, 11 u. Thuc. 3, 25; im med., zu sich herausrufen lassen, Soph. O. R. 951; ἀποικίας, aussenden, Plat. Polit. 293 d; oft mit εἰς verbunden, nach einem Orte hin. Bes. oft bei den Historikern, ein Heer, eine Gesandtschaft, eine Kolonie abschicken. Von Sachen, wegsenden, ausführen, κειμήλια ἐς ἀλλοδαπούς Il. 24, 381. Nach Poll. 3, 151 auch δίσκον, schleudern. Stärker, fortschicken, vertreiben, Thuc. 1. 56 u. öfter; Xen. Hell. 4, 8, 6; ἐμὲ δ' ἐξέπεμψεν ὁ καπνός, trieb mich heraus, Ar. Plut. 821; dah. καθάρμαθ' ὥς, Aesch. Ch. 96, wegwerfen; γυναῖκα, verstoßen, Her. 1, 59, Lys. 14, 28 Dem. 59, 55. – Med., von sich fortschicken, δόμου θύραζε Od. 20, 361; Soph. Ai. 612, Xen. An. 5, 2. 21 u. A.; τὰ πλεονάζοντα τῶν γιγνομένων, den Ueberfluß der Erzeugnisse, Arist. pol. 7, 6. – Das pass. bei Soph. O. C. 1660, ἀνὴρ γὰρ οὐ στενακτὸς ἐξεπέμπετο, er starb.