Ἀργεῖος
Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn
English (LSJ)
α, ον,
A of or from Argos, Argive: Ἀργεῖοι in Hom., like Ἀχαιοί, for the Greeks in general:—ἡ Ἀργεία (sc. γῆ) Argolis, Th.2.27, al.; ἀργεῖαι, αἱ, women's shoes, Hsch.; ἀργεῖος (sc. βόλος(, ὁ, name of a throw at dice, Id.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀργεῖος: -α, -ον, ὁ ἐκ τοῦ Ἄργους: Ἀργεῖοι, παρ’ Ὁμ. ὡς τὸ Ἀχαιοί, οἱ Ἕλληνες ἐν γένει: - ἡ Ἀργεία (ἐνν. γῆ), ἡ Ἀργολίς, Θουκ.˙ «ἀργεῖαι (Εὔπολ. ἐν Ἀποσπ. ΙΙ. σ. 538)˙ ὑποδήματα πολυτελῆ γυναικεῖα» Ἡσύχ., «Ἀργεῖος (Εὔβουλ. ἐν ἀποσπ. ΙΙ. 233)˙ κυβευτικοῦ βόλου ὄνομα» ὁ αὐτ.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
d’Argos, Argien (habitant d’Argos ou de l’Argolide) ; p. ext. οἱ Ἀργεῖοι IL les Argiens, les Grecs ; Ἀργεῖοι Δαναοί OD les Grecs en gén. (sel. d’autres, les Grecs habitant Argos);
subst. ἡ Ἀργεία :
1 femme d’Argos, Argienne;
2 (s.e. χώρα) l’Argolide ou l’Amphilochie.
Étymologie: Ἄργος².
English (Autenrieth)
of Argos, Argive; Ἥρη Ἀργείη, as tutelary deity of Argos), Il. 4.8, Il. 5.908 ; Ἀργείη Ἑλένη, Il. 2.161, etc.; pl., Ἀργεῖοι, the Argives, freq. collective designation of the Greeks before Troy; Ἀργείων Δαναῶν, Od. 8.578, is peculiar.
