διακαθίζω

English (LSJ)

   A cause to sit apart, X.Oec.6.6.    II intr., = foreg., LXX 2 Ki.11.1.

German (Pape)

[Seite 580] (s. ἵζω), abgesondert niedersetzen lassen; διακαθίσας Xen. Oec. 6, 6; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διακαθίζω: κάμνω τινὰ νὰ καθίσῃ ἰδιαιτέρως, Ξεν. Οἰκ. 6. 6. ΙΙ. ἀμετάβ. = τῷ προηγ., Ἑβδ. (2 Βασιλ. ια΄, 1)· οὕτω κατὰ μέσ., Ἰώσηπ. Ι. Π. 1. 15, 6.

French (Bailly abrégé)

part. ao. διακαθίσας;
faire siéger à part.
Étymologie: διά, καθίζω.