δυσφώρατος

English (LSJ)

ον, hard to detect, Plu.2.51d.

German (Pape)

[Seite 690] schwer zu ertappen, Plut. de adul. et am. discr. 7.

Greek (Liddell-Scott)

δυσφώρᾱτος: -ον, ὁ δυσκόλως φωρώμενος, ἀνακαλυπτόμενος, Πλούτ. 2. 51D. - Ἐπίρρ. -τως Βασίλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à prendre en flagrant délit.
Étymologie: δυσ-, φωράω.