κεράτιον
μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε, τὰν δ' ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν → Oh! my soul do not aspire to eternal life, but exhaust the limits of the possible. | Do not yearn, O my soul, for immortal life! Use to the utmost the skill that is yours. | Do not, my soul, strive for the life of the immortals, but exhaust the practical means at your disposal.
English (LSJ)
τό, Dim. of κέρας,
A small horn, D.S.3.73, Arist. ap. Plu.2.977a. 2 of the antennae of the κάραβος, Arist.HA526a7; of the hermit-crab, ib.529a27. 3 in pl., curved ends of the womb (cf. κεραία 11.7), ib.510b19. 4 musical instrument, perh. fife or clarionet, D.S.29.32, prob. for κεραμείου in Plb.26.1.4, cf. ib.1a. 2. II carat, 1/1728 of a pound, Dsc. ap. Gal.19.775, Archig. ap. Aët. 6.37, Hero *Mens.60.21, Just.Nou.32.1; = Lat. siliqua, OGI521.27 (Abydos, v/vi A.D.). III = κερατωνία, Colum.Arbor.25. IV v. κεράτια.
German (Pape)
[Seite 1422] τό, 1) dim. von κέρας, kleines Horn, Arist. H. A. 4, 2 u. sonst; – vom Steg der Lyra, Schol. Ar. Ran. 235. – 2) das hornförmig gebogene Johannisbrot, Diosc., Galen. – 3) wie siliqua, ein Gewicht, der sechste Theil eines Skrupels, Schol. Ar. Plut. 885 u. Sp. – 4) ein Kraut, Bockshorn, = τῆλις, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
κεράτιον: ᾱ, τό, ὑποκορ. τοῦ κέρας, μικρὸν κέρας, «κερατάκι», ἐπὶ τῶν κεραιῶν τοῦ καράβου, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 2, 10., 4. 4, 29. 2) ἐν τῷ πληθ., τὰ κεκυρτωμένα ἄκρα τῆς μήτρας, tubae Fallopii (πρβλ. κεραία ΙΙ. 7), αὐτόθι 3. 1, 22 3) ἡ γέφυρα τῆς λύρας, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Βατρ. 223. 4) μικρὸν κέρας, ἴσως αὐλίσκος (ἴδε κέρας ΙΙΙ. 2, κεραύλης), Διοδ. Ἐκλογ. 577. 35 (ἴδε Wessel. ἐν τόπῳ), ὅθεν ἔχει προταθῆ ἡ ἀνάγνωσις, κερατίου (ἀντὶ -αμίου) παρὰ Πολυβ. 26. 10, 5. ΙΙ. ἐν τῷ πληθ., ὁ καρπὸς τῆς κερατέας, ὃ ἴδε. ΙΙΙ. ὡς τὸ Λατ. siliqua, βάρος τι σταθμοῦ, τὸ «καράτιον» παρ’ Ἕλλησιν = πρὸς 2 2/3 χαλκοῦς, = 1/3 ὀβολοῦ· παρὰ Ρωμ. = πρὸς 1/6 τοῦ scrupulum = 1/1278 τῆς λίτρας, Γαλην.· ἴδε Böchk Metrol. Unters. § XI. IV. φυτόν τι καλούμενον καὶ τῆλις, foenum Graecum, Columell. de Arbor. 25. V. ἴδε ἐν λ. κερατέα.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
« petite corne » :
I. τὰ κεράτια pinces du κάραβος;
II. p. anal. 1 extrémité recourbées de la matrice;
2 petit instrument de musique, pê fifre;
3 caroube, fruit;
4 fenugrec, plante;
5 τὰ κεράτια gousse;
6 carat : poids grec de ⅓ d’obole, poids romain de ⅙ de scrupule.
Étymologie: κέρας.
English (Strong)
neuter of a presumed derivative of κέρας; something horned, i.e. (specially) the pod of the carob-tree: husk.
