πλαστός
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
English (LSJ)
ή, όν,
A formed, moulded, esp. in clay or wax, γυνή Hes. Th.513; τὸ π. ὃ δὴ σκεῦος ὠνομάκαμεν Pl.Sph.219a ; π. ἐκ γαίης Antiph. 52.3; π. εἰκών statue, opp. painting, Plu.Ages.2. 2 that can easily be moulded, plastic, Arist.Mete.386a27 ; in a thick paste, Thphr.HP9.4.10. II metaph., fabricated, forged, counterfeit, ἐκ λόγου πλαστοῦ Hdt.1.68; π. βακχεῖαι sham inspirations, E.Ba.218 ; π. τὴν φιλίαν παρέχεσθαι X.Ages.1.38 ; πλαστὸς πατρί a supposititious son, S.OT 780, cf. Sosith.2.4; π. ἐπιχείρημα hypothetical case, Hermog.Inv.3.11, cf. 15. Adv. -τῶς, opp. ὄντως, Pl.Sph.216c ; opp. ἀληθῶς, Id.Lg.642d ; opp. φύσει, ib.777d ; π. ὀδυρόμενοι feignedly, Phld.Rh.1.381 S. III v. πλατός.
German (Pape)
[Seite 625] gebildet, geformt, bes. aus Thon, Wachs, Hes. Th. 513; übertr., erdichtet, ersonnen, dah. falsch, unächt, π λαστὸς ὡς εἴην πατρί, Soph. O. R. 780; bei Aesch. Eum. 53, ῥέγκουσι δ' οὐ πλαστοῖσι φυσιάμασιν, erkl. man gew. »dem man nicht nahen darf, unnahbar (πελαστοῖς, Elmsl. vermuthet πλατοὶς)«, Einige, »nicht künstlich Gemachtes. d. i. Natürliches, Wirkliches«; πλασταῖσι βακχείαισιν, Eur. Bacch. 218; u. in Prosa: μὴ πλαστῶς, ἀλλ' ὄντως φιλόσοφος, Plat. Soph. 216 c; Ggstz von ἀληθῶς, Legg. I, 642; Sp., wie Plut. u. Luc. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
πλαστός: -ή, -όν, (πλάσσω) ὁ πλασθείς, σχηματισθείς, μάλιστα ἐκ πηλοῦ ἢ κηροῦ, Ἡσ. Θεογ. 513, Πλάτ. Σοφιστ. 219Α, κτλ.· πλ. ἐκ γαίης Ἀντιφάν. ἐν «Ἀφροδίτης γοναῖς» 1. 3· πλ. εἰκὼν ἄγαλμα ἐν ἀντιθέσει πρὸς ζωγραφίαν, Πλουτ. Ἀγησ. 2., 2. 215Α. ΙΙ. μεταφορ., ὡς καὶ νῦν, ψευδής, ἐκ πλαστοῦ λόγου Ἡρόδ. 1. 68· πλ. βακχεῖαι, πλασταὶ ἐμπνεύσεις, Εὐρ. Βάκχ. 218· πλ. τὴν φιλίαν παρέχεσθαι Ξεν. Ἀγησ. 1. 38· πλαστὸς πατρί, ὑποβολιμαῖος υἱός, νόθος, Σοφ. Ο. Τ. 780· πλ. ἐπιχείρημα, πραγματεία ἐπὶ πλαστῆς ὑποθέσεως, Ἑρμογέν. ἐν Ρήτορσι (Walz) 3. 132, πρβλ. 6. 558· ― Ἐπίρρ. πλαστῶς, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ὄντως, Πλάτ. Σοφιστ. 216C· πρὸς τὸ ἀληθῶς, Νόμ. 642D· πρὸς τὸ φύσει, αὐτόθι 777D. ΙΙΙ. ἴδε ἐν λ. πλατός.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 façonné, modelé (en argile, en cire, etc.);
2 fig. feint, imaginé, controuvé.
Étymologie: adj. verb. de πλάσσω.
English (Strong)
from πλάσσω; moulded, i.e. (by implication) artificial or (figuratively) fictitious (false): feigned.
