κρύσταλλο
From LSJ
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
Greek Monolingual
το (Μ κρύσταλο[ν])
1. κρύσταλλος
2. πάγος, κομμάτι πάγου
3. καθεμιά από τις μικρές στήλες πάγου σε σχήμα σταλακτίτη που δημιουργούνται τον χειμώνα στις παρυφές της υδρορροής τών σπιτιών
4. μτφ. α) διαυγής, διαφανής, λαμπρός
β) κρύος, παγωμένος
μσν.
κρύο, παγωνιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του αρχ. κρύσταλλος, με αλλαγή γένους].
