διαφοιβάζω

Κατηγορεῖν οὐκ ἔστι καὶ κρίνειν ὁμοῦ → Iudex et accusator esse idem nequit → Wer anklagt, darf nicht auch noch Richter sein zugleich

Menander, Monostichoi, 287

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διαφοιβάζω	Medium diacritics: διαφοιβάζω	Low diacritics: διαφοιβάζω	Capitals: ΔΙΑΦΟΙΒΑΖΩ
Transliteration A: diaphoibázō	Transliteration B: diaphoibazō	Transliteration C: diafoivazo	Beta Code: diafoiba/zw

English (LSJ)

A drive mad, διαπεφοιβάσθαι κακοῖς S.Aj.332.

διαφοιβάζω: ἐκμαίνω, μαινόμενον ποιῶ, διαπεφοιβάσθαι κακοῖς Σοφ. Αἴ. 332.

pf. Pass. inf. διαπεφοιβάσθαι;
agiter d’un transport furieux, mettre hors de soi.
Étymologie: διά, φοιβάζω.

enloquecer de terror λέγεις ... τὸν ἄνδρα διαπεφοιβάσθαι κακοῖς S.Ai.332.

διαφοιβάζω (Α)
κάνω κάποιον μανιακό.

διαφοιβάζω: οδηγώ στην τρέλα, εξοργίζω — Παθ. απαρ. παρακ. διαπεφοιβάσθαι, σε Σοφ.