συννέμω

English (LSJ)

   A feed or tend together, of the shepherd:—Pass., feed with, τοῖς θήλεσι, of the males, Arist.HA572b21.    2 generally, make one's partner or associate, εἰσαγαγεῖν τὴν δοκιμασίαν συννείμαντας IG 22.850.20; Ῥώμη προσποιοῦσα ἑαυτῇ καὶ συννέμουσά τινας Plu.Rom. 16:—Pass., to be associated, Id.2.424a; ποιητικὴν μουσικῇ -ομένην ib.744f; ἀχθόμενος ἐπὶ τῷ -νέμεσθαι πολλάκις Ἀκέστορι Satyr.Vit.Eur. Fr.39xv29; cf. συννομέομαι.

Greek (Liddell-Scott)

συννέμω: νέμω, βόσκω ὁμοῦ, ἐπὶ ποιμένος. ― Παθητ., βόσκομαι ὁμοῦ μετά τινος, τοῖς θήλεσι, ἐπὶ βοσκημάτων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 18, 17. 2) καθόλου, κάμνω τινὰ μέτοχόν τινος ἢ ἑταῖρον, προσποιεῖν ἑαυτῇ καὶ συννέμειν τινὰς Πλουτ. Ρωμ. 16. ― Παθ., ὁ αὐτ. 2. 424Α, 744F. ― Ἴδε Κόντου Παρατηρήσεις εἰς Ἀριστοτ. Ἀθην. Πολιτείαν ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. Γϳ, σελ. 397.

French (Bailly abrégé)

partager ou attribuer ensemble.
Étymologie: σύν, νέμω.

Greek Monolingual

Α
1. (για βοσκό) βόσκω το κοπάδι μου στον ίδιο χώρο με άλλον
2. μτφ. καθιστώ κάποιον μέτοχο σε κάτι («ἀεὶ προσποιοῡσαν ἑαυτῇ καὶ συννέμουσαν ὧν κρατήσειεν», Πλούτ.)
3. μέσ. συννέμομαι
α) (για ζώο) βόσκω στον ίδιο χώρο με άλλο («τὰ πλεῑστα οὐ συννέμονται ταῑς θηλείαις πρὸ τῆς ὥρας τοῡ ὀχεύειν»
β) μτφ. έχω στενές σχέσεις με κάτι ή με κάποιον («ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συννεμομένην», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + νέμω «βόσκω, διαμοιράζω»].

Greek Monotonic

συννέμω: μέλ. -νεμῶ, βόσκω μαζί το κοπάδι, λέγεται για βοσκό· γενικά, κάνω κάποιον κοινωνό, μέτοχο, συνέταιρο, σε Πλούτ.