Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

πενταετηρίς

From LSJ
Revision as of 06:00, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (3b)

Θεῷ μάχεσθαι δεινόν ἐστι καὶ τύχῃ → Obsistere est difficile fortunae et deo → Mit Gott zu kämpfen ist gefährlich und dem Glück

Menander, Monostichoi, 247
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεντᾰετηρίς Medium diacritics: πενταετηρίς Low diacritics: πενταετηρίς Capitals: ΠΕΝΤΑΕΤΗΡΙΣ
Transliteration A: pentaetērís Transliteration B: pentaetēris Transliteration C: pentaetiris Beta Code: pentaethri/s

English (LSJ)

ίδος, ἡ,

   A = πεντετηρίς I, Lycurg.102, Arist.Pol.1308b1, Tab.Heracl.1.105, etc.; = Lat. lustrum, Plb.6.13.3; = quinquennalia, D.C.54.19.    II as Adj. coming every fourth year, π. ἑορτά Pi.O.10(11).57, N.11.27 ; alone in same sense, Id.O.3.21, PMich.Zen.46.8 (iii B. C.), etc.

German (Pape)

[Seite 556] ἡ, fem. zum Folgdn, ἑορτά, Pind. Ol. 9, 59 N. 11, 27; fünf Jahre, Zeitraum von fünf Jahren, Lustrum, Pol. 6, 13, 3, Plut. u. A. Vgl. πεντετηρίς.

Greek (Liddell-Scott)

πενταετηρίς: -ίδος, ἡ, (ἔτος) = πεντετηρίς. Λυκοῦργ. 161. 40, Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 8, 10, Συλλ. Ἐπιγρ. 82, 1603, 1749, κ. ἀλλ.· τὸ παρὰ Ρωμ. lustrum. Πολύβ. 6. 13, 3. ΙΙ. ὡς ἐπιθετ., ὁ κατὰ πᾶν πέμπτον ἔτος ἐπαναλαμβανόμενος, π. ἑορτὰ Πινδ. Ο. 10 (11). 70, Ν. 11. 35· ὡσαύτως καθ’ ἑαυτὸ ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας, ὁν αὐτ. ἐν Ο. 3. 38. ― Ἴδε Κόντου Παρατηρήσεις εἰς Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. Δ΄, σ. 150.

French (Bailly abrégé)

ίδος
adj. f.
de cinq ans, qui revient tous les cinq ans, lustral ; ἡ πενταετηρίς, espace de cinq ans, lustre.
Étymologie: πενταετής.

English (Slater)

πενταετηρίς (-ίς, -ίδ(α).)
   1 four yearly
   a of the Olympic festival. πενταετηρίδ' ὅπως ἄρα ἔστασεν ἑορτὰν σὺν Ὀλυμπιάδι πρώτᾳ νικαφορίαισί τε (O. 10.57) πενταετηρίδ' ἑορτὰν Ἡρακλέος τέθμιον κωμάσαις (N. 11.27) pro subs., πενταετηρίδ' θῆκε ζαθέοις ἐπὶ κρημνοῖς Ἀλφεοῦ (O. 3.21)
   b of the Pythian festival. πενταετηρὶς ἑορτὰ βουπομπός fr. 193.

Greek Monotonic

πενταετηρίς: -ίδος, ἡ (ἔτος), = πεντετηρίς, σε Αριστ.
II. ως επίθ., αυτός που έρχεται κάθε πέμπτο έτος, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

πενταετηρίς: ίδος (ῐδ) adj. f справляемая каждое пятилетие (ἑορτά Pind.).
ίδος ἡ пятилетие Arst., Polyb., Plut.